| Buona navigazione con NihilScio! 
		
		 | 
	|||||||
| 
		NS NihilScio  Home Educational search engine Auxilium  | 
	|||||||
|  
         Coniugazione/declinazione
         (Es. pueris - amati sunt ...)  | 
			|||||||
  | |||||||
    
  | |||||||
  | 
| Coniugazione di: honesto, honestas, honestavi, honestatum, honestāre coniugazione: 1 - transitivo - attiva (Ita) = onorare, ornare, abbellire, (eng) = give honour to, honour with, cause to be honored, put a good face on, grace, adorn, lang. Latino  | 
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego honesto  tu honestas ille honestat nos honestāmus vos honestātis illi honestant  |  Io onoro Tu onori Egli/Ella/Esso onora Noi onoriamo Voi onorate Essi/Esse/Loro onorano  | 
| INDICATIVO | |
| Imperfetto | |
| ego honestābam  tu honestābas ille honestābat nos honestabāmus vos honestabatis illi honestābant  |  Io onoravo Tu onoravi Egli/Ella/Esso onorava Noi onoravamo Voi onoravate Essi/Esse/Loro onoravano  | 
| INDICATIVO | |
| Perfetto | |
| ego honestavi  tu honestavisti, honestasti... ille honestavit nos honestavĭmus vos honestavistis, honestastis... illi honestavērunt, honestarunt, honestavere...  |  Io onorai Tu onorasti Egli/Ella/Esso onorò Noi onorammo Voi onoraste Essi/Esse/Loro onorarono  | 
| INDICATIVO | |
| Passato prossimo | |
| ego honestavi  tu honestavisti, honestasti... ille honestavit nos honestavĭmus vos honestavistis, honestastis... illi honestavērunt, honestarunt, honestavere...  |  Io ho onorato Tu hai onorato Egli/Ella/Esso ha onorato Noi abbiamo onorato Voi avete onorato Essi/Esse/Loro hanno onorato  | 
| INDICATIVO | |
| Trapassato prossimo | |
| ego honestavĕram, honestaram...  tu honestavĕras, honestaras... ille honestavĕrat, honestarat... nos honestaverāmus, honestaramus... vos honestaverātis, honestaratis... illi honestaverant, honestarant...  |  Io avevo onorato Tu avevi onorato Egli/Ella/Esso aveva onorato Noi avevamo onorato Voi avevate onorato Essi/Esse/Loro avevano onorato  | 
| INDICATIVO | |
| Trapassato remoto | |
| ego honestavi  tu honestavisti, honestasti... ille honestavit nos honestavĭmus vos honestavistis, honestastis... illi honestavērunt, honestarunt, honestavere...  |  Io ebbi onorato Tu avesti onorato Egli/Ella/Esso ebbe onorato Noi avemmo onorato Voi aveste onorato Essi/Esse/Loro ebbero onorato  | 
| INDICATIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| ego honestavĕram, honestaram...  tu honestavĕras, honestaras... ille honestavĕrat, honestarat... nos honestaverāmus, honestaramus... vos honestaverātis, honestaratis... illi honestaverant, honestarant...  |  Io avevo onorato Tu avevi onorato Egli/Ella/Esso aveva onorato Noi avevamo onorato Voi avevate onorato Essi/Esse/Loro avevano onorato  | 
| INDICATIVO | |
| Futuro semplice | |
| ego honestābo  tu honestābis ille honestābit nos honestabĭmus vos honestabĭtis illi honestābunt  |  Io onorerò Tu onorerai Egli/Ella/Esso onorerà Noi onoreremo Voi onorerete Essi/Esse/Loro onoreranno  | 
| INDICATIVO | |
| Futuro anteriore | |
| ego honestavĕro, honestaro...  tu honestavĕris, honestaris... ille honestavĕrit, honestarit... nos honestaverĭmus, honestarimus... vos honestaverĭtis, honestaritis... illi honestavĕrint, honestarint...  |  Io avrò onorato Tu avrai onorato Egli/Ella/Esso avrà onorato Noi avremo onorato Voi avrete onorato Essi/Esse/Loro avranno onorato  | 
| CONGIUNTIVO | |
| Presente | |
| ego honestem  tu honestes ille honestet nos honestēmus vos honestētis illi honestent  |  Io onori Tu onori Egli/Ella/Esso onori Noi onoriamo Voi onoriate Essi/Esse/Loro onorino  | 
| CONGIUNTIVO | |
| Imperfetto | |
| ego honestārem  tu honestāres ille honestāret nos honestarēmus vos honestarētis illi honestārent  |  Io onorassi Tu onorassi Egli/Ella/Esso onorasse Noi onorassimo Voi onoraste Essi/Esse/Loro onorassero  | 
| CONGIUNTIVO | |
| Perfetto | |
| ego honestavĕrim, honestarim...  tu honestavĕris, honestaris... ille honestavĕrit, honestarit... nos honestaverĭmus, honestarimus... vos honestaverĭtis, honestaritis... illi honestavĕrint, honestarint...  |  Io abbia onorato Tu abbia onorato Egli/Ella/Esso abbia onorato Noi abbiamo onorato Voi abbiate onorato Essi/Esse/Loro abbiano onorato  | 
| CONGIUNTIVO | |
| Piuccheperfetto | |
| ego honestavissem, honestassem...  tu honestavisses, honestasses... ille honestavisset, honestasset... nos honestavissēmus, honestassemus... vos honestavissētis, honestassetis... illi honestavissent, honestassent...  |  Io avessi onorato Tu avessi onorato Egli/Ella/Esso avesse onorato Noi avessimo onorato Voi aveste onorato Essi/Esse/Loro avessero onorato  | 
| CONDIZIONALE | |
| Presente | |
| ego honestārem  tu honestāres ille honestāret nos honestarēmus vos honestarētis illi honestārent  |  Io onorerei Tu onoreresti Egli/Ella/Esso onorerebbe Noi onoreremmo Voi onorereste Essi/Esse/Loro onorerebbero  | 
| CONDIZIONALE | |
| Passato | |
| ego honestavissem, honestassem...  tu honestavisses, honestasses... ille honestavisset, honestasset... nos honestavissēmus, honestassemus... vos honestavissētis, honestassetis... illi honestavissent, honestassent...  |  Io avrei onorato Tu avresti onorato Egli/Ella/Esso avrebbe onorato Noi avremmo onorato Voi avreste onorato Essi/Esse/Loro avrebbero onorato  | 
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| honesta honestate Futuro honestato honestato honestatote honestanto  | onora onorate onorerai onorerà onorerete onoreranno  | 
| INFINITO | |
| Presente | |
| honestāre | onorare | 
| INFINITO | |
| Perfetto | |
| honestavisse, honestasse... | avere onorato | 
| INFINITO | |
| Futuro | |
| honestaturum esse, honestaturam esse, honestaturum esse, honestaturos esse, honestaturas esse, honestatura esse... | essere per onorare | 
| GERUNDIO | |
| honestandi, honestando, honestandum, honestando... | di onorare ad a onorare onorare da, con.. onorare  | 
| SUPINO | |
| honestatum | a/ad onorare | 
| PARTICIPIO | significato | 
| Presente | che onora | 
| Maschile | |
| Singolare | Plurale | 
| Nom.honestans Gen.honestantis Dat.honestanti Acc.honestantem Voc.honestans Abl.honestante, honestanti...  | honestantes honestantium honestantibus honestantes honestantes honestantibus  | 
| Femminile | |
| Nom.honestans Gen.honestantis Dat.honestanti Acc.honestantem Voc.honestans Abl.honestante, honestanti...  | honestantes honestantium honestantibus honestantes honestantes honestantibus  | 
| Neutro | |
| Nom.honestans Gen.honestantis Dat.honestanti Acc.honestans Voc.honestans Abl.honestante, honestanti...  | honestantia honestantium honestantibus honestantia honestantia honestantibus  | 
| PARTICIPIO | significato | 
| Futuro | che onorerà | 
| Maschile | |
| Singolare | Plurale | 
| Nom.honestaturus Gen.honestaturi Dat.honestaturo Acc.honestaturum Voc.honestature Abl.honestaturo  | honestaturi honestaturorum honestaturis honestaturos honestaturi honestaturis  | 
| Femminile | |
| Nom.honestatura Gen.honestaturae Dat.honestaturae Acc.honestaturam Voc.honestatura Abl.honestatura  | honestaturae honestaturarum honestaturis honestaturas honestaturae honestaturis  | 
| Neutro | |
| Nom.honestaturum Gen.honestaturi Dat.honestaturo Acc.honestaturum Voc.honestaturum Abl.honestaturo  | honestatura honestaturorum honestaturis honestatura honestatura honestaturis  | 
|  - Coniugazione completa di  honestari  Forma passiva  |